Wij kijken regelmatig series op Netflix. Op aanraden zien we nu Blue eyes, een Zweedse serie over politiek. Normaal als ik een spannende serie zie kan ik me er aan overgeven. Ik voel de spanning maar toch is het een lekkere spanning van buitenaf. Het raakt me niet echt van binnen. Met deze serie is het anders. Het komt zo dichtbij dat ik er akelig van word.
Het gaat over politiek. Over rechts extremisme, links extremisme, over populisme en socialisme en het gaat over de vieze, gemene spelletjes die gespeeld worden in de strijd om het pluche. We zien totaal geradicaliseerde jonge mensen de strijd aangaan met minderheden die niets anders doen dan een minderheid zijn. De ontevredenheid balt zich zo op tot het als een woedebom tot ontploffing gebracht moet worden met afschuwelijke consequenties voor onschuldige mensen.
Lastig balanceren
Bij alles wat ik zie denk ik: ‘Zo kan, zo zal, zo gaat, het in Nederland ook’. En het maakt me angstig, bang en boos. Politiek is een spel dat door grote mensen gespeeld wordt maar vaak door grote mensen met grote issues. Politiek maar ook persoonlijk. En het persoonlijke boezemt mij angst in. Als je een land wil leiden moet je een echte leider durven zijn. Voor iedereen. Voor alle Nederlanders. Maar hoe lastig balanceren is het als het koord te hoog hangt of te losjes? Dan grijp je wanhopig om je heen, verslikt je in een leugentje, vertelt iets dat niet waar is.
De serie laat zien hoe volkomen normale mensen door tragedies in het leven keuzes maken. Het meisje waarvan haar moeder wordt vermoord, vermoord in koele bloede een Zweedse die met een buitenlander is getrouwd. Vriendschappen gaan kapot, gezinnen worden verscheurd en de waarheid duurt niet langer dan de leugen.
In een review lees ik dat het een goede serie is met een matig eind. Wij zijn nog niet toe aan het eind. Maar dat het matig is kan ik me voorstellen.
Hoe graag zou ik in Nederland een prachtig, krachtig, machtig mooi slot willen. Een begin van beter worden, van genezen. En dat iemand zingt ‘ik zeg je dat het echt zo is, dat het echt zo is’.