Ik had zo vaak engeltjes op mijn schouder
dat ik blijf geloven
zo vaak gered en kracht gevoeld
dat ik blijf vertrouwen
zo vaak de liefde mogen kennen
dat ik blijf danken
zo vaak het goede in ogen gelezen
dat ik blijf ontmoeten
zo vaak woorden van wijsheid gehoord
dat ik blijf luisteren
zo vaak verdriet gevoeld
dat ik blijf lachen
zo vaak ontvangen, mijn diepste wens
dat ik blijf wachten
zo vaak die arm, die hand, dat ogenblik
dat ik blijf dromen
zo vaak, zo onverwacht een ander mens ontmoet
dat ik blijf voelen
zo vaak de woorden gevonden
dat ik blijf schrijven.