Bij De Wereld Draait Door was afgelopen maandag Daan Roosegaarde te gast. Daan Roosegaarde is kunstenaar, ondernemer, pionier en wat mij betreft vooral een inspirator. Een blije gast die aan alle kanten straalt omdat er nog zoveel mogelijk is. Omdat er nog zoveel te doen is en hij daar zijn steentje aan bij kan dragen. Hij is, samen met zijn collectief, de bedenker van ‘glowing lines’. De eerste snelweg met deze lichtgevende ledlampjes is al in gebruik genomen. Hij bedenkt nog meer prachtige dingen die veel met geluid, aanraking en licht te maken hebben.
Wat ik vooral zo leuk aan hem vind is zijn blijheid. Zijn stralende enthousiasme, zijn ongeduld om de wereld te veranderen. Hij tovert bij mij de lach op het gezicht.
Ik sta zelf niet bekend om mijn stralende gezicht. Als ik serieus aan het werk ben hoor ik weleens: ‘kijk niet zo boos’. Ik ben me nergens van bewust. Mijn boze gezicht is er een van concentratie. Maar wat zou ik eigenlijk graag met een lach op mijn gezicht door het leven gaan. Misschien moet ik het stiekem gaan oefenen of elastiekjes aan mijn mondhoeken hangen, verbonden met mijn oren. Lekker strak. Want de wereld ziet er echt veel leuker uit met de mondhoeken omhoog. En ja, dat weet ik wel. Ik ook.
2 reacties
Zeer begrijpelijk, krijg zelf ook altijd te horen of ik boos of chagerijnig ben. Niet altijd, soms wel ja…Maar ik ga echt, heus, helemaal, iedere dag mijn best doen, echt waar!
Daan is een Kunstenaar, een Uitvinder, en ook nog een Blije.
Jij lacht toch ook al is het niet altijd? B.v. om Daan?
Stel dat je altijd loopt te lachen, dan roept men: “doe eens normaal joh”!
Ook M.R. is het irritante lachen gelukkig al aardig vergaan.
Blijf dus maar zoals je bent, zo kennen we je, zonder elastiekjes en daar mankeert niets aan.