Nog een week en dan ben ik een jaar zonder. Een jaar zonder shaggie, vloetje, sigaretje, aanstekers, even naar buiten, even naar binnen, nog eentje, nu echt de laatste, hoestje, kuchje.
Maar dan ben ik gisteren in een kroeg. Een borrel. Gezellig. En bij het weggaan zie ik HEM liggen. Een sigaret. Een hele nog wel, geen peukje waarvan je denkt: laat maar, nee, een gloednieuwe. Ik kijk er naar. Visualiseer dat ik buk omdat ik denk: dit moet zo zijn. En buiten steek ik HEM op. En hoest waarschijnlijk, want ik heb het natuurlijk niet gedaan, maar het jeukt wel. En de neiging om te krabben is groter dan ooit.
Het zal blijven jeuken. Ook tijdens dit weekend in Handel met de vrouwen van Vrouw & Co, want deed ik daar ooit iets anders? Nu wel.
3 reacties
Het jeukte bij mij twee jaar!
Nu al 34, vierendertig!!, jaar niet meer.
Dus denk: “wat kan mij het jeuken”.
verhuisservice naar buitenland verhuisbedrijf zoetermeer
Super goed van je, An! Als ik eerlijk ben had ik niet verwacht dat je het zo lang zou volhouden als je nu al hebt gedaan.
Goed nieuws en slecht nieuws: het slechte nieuws is dat het voorlopig nog zal blijven jeuken, maar het goede nieuws is dat dit snel minder zal worden en uiteindelijk ook echt verdwijnt. Ik ben zelf aankomende maand 6 jaar gestopt en ben nu sinds een jaar echt op het punt dat ik een brandende sigaret vast kan houden voor iemand anders en niet geneigd ben een trekje te nemen. Hou dus vol!