Gisteravond voor de Dancebattle op sbs6, val ik midden in een aflevering over Barbie. De blonde Haagse die destijds op Chersonissos een mooi staaltje Haags liet zien. Waarom weet ik niet maar ze heeft een eigen serie. Gisteravond zie ik hooguit vijf minuten en dat is genoeg. Ook Haags. Zeker. Maar zo Haags wil je toch niet zijn…
De vloeken vliegen rechts en links om je oren. Haar uit klei gebouwde vriend met wie ze gaat trouwen, is net zo grof gebekt en zijn vrienden, die in de kroeg de vrijgezellenavond voorbereiden, zijn nog vierkanter dan hij is. En wat een leuke plannen hebben ze…
Barbie’s vriend is van de Merken daarom heet hun hondje Gucci. Hij wil het liefst het hondje ophangen maar dat vindt Barbie niet goed. Barbie wil trouwen maar als er op het vrijgezellenavondje van haar vriend een striptease komt, dan gaat het hele gebeuren niet door.
Natuurlijk komt die er. De vrienden hebben leuke en originele plannen. Net zo origineel als ze er uitzien. Een kluit boomstammen waar alleen nog maar oerklanken uitkomen. Echte mannen?
Ik weet, een Haagse kakker is ook niet alles. Maar die is tenminste wel lekker.
Vanmorgen zit ik in de tram achter twee jongetjes van een jaar of twaalf. Duidelijk het betere milieu. Ze hebben beiden super lange wimpers. Mooi! Dat heeft niets met het milieu te maken natuurlijk maar wel leuk om naar te kijken. Ze voeren een beschaafd gesprek. De manier waarop ze met elkaar praten maakt dat ik blijf kijken. Ik weet niet waarover het gaat en het doet er ook niet toe. Ze laten elkaar uitpraten, knikken ter instemming. De flarden conversatie, die ik opvang, klinken als zeer beschaafd Nederlands en de jongens tonen af en toe een verlegen lachje naar elkaar.
Wat een verschil. Allemaal Haags, zowel Barbie als Bart-Jan. Toch denk ik dat de standaard Hagenaar zich in beide niet herkent.