Gisteren samen met mijn zus naar het programma Rambam gekeken. De uitzending waarin Derek Ogilvie ontmaskerd zou worden.
Met diezelfde zus ben ik een half jaar geleden naar zijn show geweest en heb er hier op mijn blog nog over geschreven. Mijn zussen geloven hem en ik ben welwillend. Wat we te zien en te horen krijgen is niet schokkend maar het feit dat we het eigenlijk hadden kunnen weten, wel.
Een redacteur krijgt les in ‘cold reading’ en gaat met zijn opgedane kennis een dagje op de Paranormaalbeurs staan. Hij helpt achter elkaar mensen die dankbaar en onder de indruk zijn.
Een andere redacteur gaat naar Derek’s show en Derek vertelt haar hoe haar opa is gestorven. Op zijn vragen geeft zij half sturend antwoord en hij maakt ze gewillig af. De zaal applaudisseert. Hij kan het echt. Maar: de opa is niet dood. De opa is springlevend en zij gaat later met opa bij Derek langs en stelt hem haar opa voor. Hij herkent haar wel maar de reading: “Nee”, zegt hij, “dat is juist zo bijzonder, ik herrinner me een reading nooit. Soms hoor ik wel eens wat ik gezegd heb en dan denk ik ‘wauw’. Mooi is dat heh?”
Derek is goed in wat hij doet. Het programma waarin hij kinderen helpt laat zien dat hij mensenkennis heeft, goed is in pedagogiek, psychologie. Maar ja, wat zou jij zeggen als je ziet dat een vader zijn kind nogal hardhandig tegen de bank smijt? Zomaar.
Derek verdient op zijn minst een miljoen per jaar met zijn gave. Wij geven hem dat omdat we willen geloven in zijn gave.
Als je een gave hebt, zeur dan niet maar gebruik het goed en waarachtig. Doet Derek dat? Nou ja, hij geeft ons wat we willen.
Hij vertrouwt op onze eerlijkheid als hij vragen stelt als: wie heeft er iemand gekend met de naam Ronald, Donald, Konald…
Wat zijn we toch makkelijk voor het ‘hiernamaalslapje’ te houden. Onze handen vangen alles op wat van boven komt. Omdat we dat wilen. Omdat we verlangen naar troost, naar zingeving. Verlangen naar Moeder. Vader.
Maar Derek blijkt een slechte pleegvader.
5 reacties
Mischien kan hij nog eens met de familie Millecam praten.
Ik voel iets met een tanker, slanker, oh … kanker.
Het is net als met de bankcrisis: We willen het immers zelf.
Ook Derk is een gezwel, en ook kwaadaardig.
zoals je zegt
er zijn mensen die het willen
jij ook al zwak je jouw wil af door te zeggen dat je welwillend bent naar je zussen toe 😉
zolang mensen er naar kijken en naar toe gaan is er een markt.
Toen wij een paar maanden geleden de “Derek”-show bezochten was ik er zó van overtuigd dat hij in staat zou zijn contact te leggen met een van onze overleden dierbaren. Maar eerlijk gezegd bekroop me bij binnenkomst van de zaal al het gevoel dat ik in een kudde hunkerende mensen liep, die allemaal zó graag wilden, wat ik wilde …. De show was vermakelijk, ik kan niet anders zeggen. Maar de vage beschrijvingen en “doorgekregen boodschappen” knaagden aan me. Bij deze beschrijvingen zag ik mensen om me heen, die elkaar radeloos aankeken, verstijfden of een traan wegpinkten. Is hij of zij het of nee toch niet. Ook wij zaten met verhoogde hartslag te luisteren. Hunkerend naar … ja wat? Aan het eind van de show werden de lichten gedoofd, een grote kaars ontstoken, ontroerende muziek opgezet en stilte gevraagd om onze overleden geliefden te herdenken. Een soort Jomanda-gevoel overviel me. Wat doe ik hier? Veel gesnik om ons heen. Bij het verlaten van de zaal kom je terecht in een poel van commercie, t-shirts enz. Mijn Derek-liefde is bekoeld. Een charlatan wil ik hem niet noemen. Feit is wel dat hij een goede boterham verdient aan het verdriet van velen. Maar ja … we willen het zelf.
Ja, het blijft een charlatan, en een bedrieger…
Maar dat wist ik allang… 🙂
Al dat soort figuren maken een indrukwekkende show voor goedgelovigen. Veel mensen zijn onder de indruk van wat hen “voorgetoverd” wordt, maar het is niets meer dan een truc die iedereen met een normaal verstand kan leren, zoals in het programma Rambam is uitgelegd.
Er is iemand die zelf deze truc tot in de perfectie heeft gebruikt, maar dan als goochelaar, zodat je weet dat je voor de gek gehouden wordt.
Dat is James Randi, die een stichting heeft opgericht om dergelijke zaken te onderscheiden in wat echt bijzonder is, en wat charlatans zijn. Die stichting heeft een miljoen dollar uitgeloofd als iemand gecontroleerd kon aantonen echt iets paranormaals te kunnen presteren. Veel “groten” op dit gebied hebben het niet aangedurfd, en veel anderen zijn door de mand gevallen…
Begin b.v. hier te zoeken als je meer wilt weten: http://nl.wikipedia.org/wiki/James_Randi