Appeltje op je eitje

Vanmorgen in de sneeuw keek ik verheugd naar mijn schoenafdruk in de witte substantie. Wauw. Daar stond het. UGg. Ik ben achteruit lopend verder gegaan richting tramhalte. Wat heeft het voor zin om een logo te laten zien maar dat je er zelf niet van kan genieten?
Ik begrijp ook nooit waarom mensen tatoeages plaatsen op plekken die ze zelf niet kunnen zien? Daar heb je toch geen lol van? Maar even terug naar logo’s. Ik ben gek op logo’s. Op merken. Dus ja, dan moet je ook wel zien welk merk het is. Toen ik nog bij de kleine groep Apple gebruikers hoorde gaf dat een trots gevoel. We waren de eersten met een Mac, daarna de Imac, toen de Iphone. Nu met een Ipad. Maar iedere randdebiel heeft tegenwoordig een iphone. Het is om te huilen. Kinderen van zes lopen er mee rond. De Ipad zal volgend jaar ook een algemeen goed zijn. Wat moeten wij dan, de echte mac-fans?
Ik stel voor dat als je, zeg minstens 10000 euro hebt uitgegeven aan Apple, je gratis het logo mag laten tatoeeren op je voorhoofd. Het appeltje op je eitje!
Dan blijven we tenminste apart en stapelgek maar: I love Loco