Iedereen heeft het er over. Waarom? Elke dag zijn er heel veel mensen die dood gaan. Ook door zelfmoord. Waarom zijn we met z’n allen hier zo ondersteboven van? Misschien omdat het een man is die we denken te kennen. Natuurlijk kennen we hem niet maar hij was altijd zo dichtbij, zeker toen de soap lang geleden begon.
Ik las vandaag iets waar ik ook ineens aan dacht. Jaren geleden had je de film Spetters. Een mooie jongen met rood haar speelde de hoofdrol. Hij pleegde een jaar later zelfmoord. Deze jongen had wat voor mij Antonie Kamerling had. Wat dan? Pijn. Ik zag altijd pijn in die gezichten. Gezichten als van Ramses Shaffy, gezichten waar je een leven achter vermoedt met onpeilbare diepten. Onpeilbaar ook voor de mens achter het gezicht. Die pijn te zien en te herkennen wellicht… Dat is waar ik zo van schrik. En iedereen die denkt: wat een lul, wat makkelijk. Die weten niet waar ze het over hebben. En erger nog, ze weten niet hoe blij ze mogen zijn dat ze niet weten waar ze het over hebben.
Ik vind het doodzonde van zo’n man.
1 reactie
mooi geschreven.
en het klopt, het is erg makkelijk om direct over mensen een oordeel klaar te hebben. het is een stuk moeilijker om iemand echt te leren kennen.
was het leven soms maar zo simpel