Het moet niet gekker worden. In mijn blogzame leven is het niet eerder voorgekomen dat ik meer dan twee dagen oversloeg. Deze week wel. En in mijn werkzame leven voor een baas is het ook niet eerder voorgekomen dat ik geen tijd had om te bloggen. Deze week wel.
Het leven van een zzp’er gaat niet over rozen. Of wel misschien? Het zijn wel mijn eigen rozen, dat scheelt. Had ik AV-teksten, ik heb mezelf uitgebreid met AV-websites. En hoe.
AV-websites
Inmiddels het ik er al een aantal gemaakt en wat is het leuk om te doen. Maar ook: wat gaat er enorm veel tijd inzitten om dingen uit te vogelen, op te zoeken, te proberen, te puzzelen, fouten te maken en opnieuw te beginnen. Er gaan dagen voorbij dat ik vanaf 07.00 uur onafgebroken achter het scherm zit tot Vriendin thuis komt en zij mij bezorgd komt halen. ‘Nu is het wel genoeg’, zegt ze streng.
Kwartjessregen
In de uurtjes die ik normaal ontspan maken mijn hersenen overuren. ‘Zou ik dit, zal ik dat of misschien…’ . Tot er soms onverwachts kwartjes vallen en ik het direct uit moet proberen. Een webzombie ben ik aan het worden. Als tijd geld was, had ik een goede maand gehad. Maar tijd is voor mij toch iets anders. Het is toch ook geluk, het zijn juichmomenten om niets, om kleine dingetjes die geen hond ziet straks maar ik wel. Om codes die ik plotseling begrijp.
En blij zijn om dan toch een paar minuten te vinden voor mijn ‘regelperdag’.