Ik bekeek een item in Jinek over een Nederlands-Koerdisch meisje, Shilan Hamid, die zich heeft aangesloten bij de strijders van Peshmerga. Ze ruilde haar hoge hakken in voor een uniform en een wapen om de opmars van IS te bestrijden.
In de studio zijn haar broer en zus en beste vriendin. Haar zusje kan het nog niet bevatten dat Shilan vertrokken is en nu een opleiding krijgt in geweren en strategiën. Haar broer zegt: ‘Als Shilan iets wil dan praat je dat niet meer uit haar hoofd’. De vriendin is trots en zegt: ‘wij willen haar alleen maar steunen.’
Ik denk alleen maar: wat een held. Via een skype-verbinding spreekt Jinek met Shilan. We zien Shilan in gevechtspak, haar mooie lange haren onder een pet, geen make-up, geen netkousen. Shilan heeft een keuze gemaakt. Haar uitleg? Vrij vertaald: ‘Ik dacht aan het leventje dat ik leefde, uitgaan, stappen met vrienden, samen zijn met familie, slapen, leuk werk, en weer uitgaan met vrienden. Een leven dat niet zoveel voorstelt als ik denk aan het leven dat alle Koerden leven. Hier kan ik wezenlijk bijdragen.’ Jinek vraagt haar hoe het zit met plannen die ze hier had, carriëre maken, trouwen, kinderen?’ Daar zegt Shilan: ‘Als je plannen maakt, dan lacht God je uit’.
Zoiets zeg je alleen maar als je oprecht gelooft. Oprecht gelooft in een God en in plannen die zo’n God met jou en met de mensheid heeft. Wat fijn om zo te kunnen geloven. Wat dapper om zo te kunnen leven. De afgelopen week hoorden we vaak: JE SUIS CHARLIE. Wat mooi zou het zijn als dat koerdische meisje overal kan laten weten
JE SUIS SHILAN HAMID.
Ik hoop vurig dat ze dat nog heel veel jaren zal blijven zeggen.