De derde aflevering van Zomergasten was een verwarrende. Gast was psychiater Glenn Helberg, een donkere man, gay, lijsttrekker van Artikel 1 partij en een langzame, doordachte prater. Een fijne psychiater lijkt me, als je je eenzaam voelt en verlaten.
Het ging veel over slavernij. Een indrukwekkend interview met schrijver James Baldwin. Die mij als kijker confronteert met dingen die ik misschien wel niet wil weten. Hij spreekt op zo’n toon dat je je een schoolmeisje voelt die een hele domme fout heeft gemaakt, maar het is oké.
‘You wanted us, now you got us’.
Over de tijd van de kolonisatie en de rol die Nederland speelde. Of over het ‘minderheidsprobleem’ waar het dan gaat over niet-blanke mensen in ons land. Balwin zegt terecht dat als je het wereldwijd bekijkt, wij, de blanken, de minderheid zijn. Kwestie van perspectief.
Lastig
Lastig om er iets van te vinden. Ooit sprak ik de diepzinnigste woorden die ooit over mij lippen zullen rollen: ‘Wat je niet weet, kun je niet weten’. Maar je kunt wel leren om te weten.
I am what I am
Zomergasten ging over mensen, over bazen en slaven, over superioriteit, macht, anders zijn en anders mogen zijn. Het lied I am what I am, kennen we allemaal wel. We zingen het keihard mee als we een feest nog leuker willen maken. Gloria Gayner zong het, Shirley Bassey. Maar het is geen feestnummer. Het gaat over zijn wie je bent, wie je moet zijn omdat je niet anders kunt. Geen vraag maar een statement. Een nummer uit La Cage aux Folles, een musical over twee mannen die een nachtclub hebben. Als je de tekst echt tot je door laat dringen, krijgt het lied zoveel meer betekenis. Ik werd er stil van en ben er twee dagen later nog mee bezig.