Iemand vroeg wat ik ging doen dit weekend. Ik noemde best wat dingen op en hoorde mezelf zeggen: ‘En ik heb een verjaardag zaterdag. Maar een leuke verjaardag’.
In die toevoeging is het eigenlijk allemaal wel gezegd. Want als we eerlijk zijn vinden we sommige verjaardagen ook bijeenkomsten waar je ‘nu eenmaal niet onderuit komt’. Maar er zijn uitzonderingen. De verjaardagen van P en J. Je weet precies wat er gaat komen en meestal ook nog wie er gaat komen en juist in de voorspelbaarheid zit het feestje. Want de verwachting is er een die goed is en goed voelt.
Optelsom
Een goed feestje is een optelsom van wat ingrediënten: mensen, eten, drinken, sfeer. Daar zit het wel goed mee bij deze verjaardag die mij aan is komen waaien. Sinds ik met Vriendin verkeer mag ik mee. Dus stel (voordat ik een foute optelsom maak) dat Vriendin en ik nu zo’n jaar of acht samen zijn, dan heb ik nu zo’n keer of veertien zo’n feestje meegemaakt. In die tien jaar kom ik dus gemiddeld anderhalf keer per jaar dezelfde mensen tegen. Mensen die ik niet verder ken dan van het feestje. Maar het bijzondere is dat ik het gevoel heb dat ik de mensen echt ken.
Blog
En die mensen, de meesten dan, lezen mijn blog. Dus zij kennen in ieder geval mij (erg) goed. Zo word ik ook begroet en zo begroet ik hen ook. Blij met deze ‘volgers’ en het echte contact.
Dit is zo’n verjaardag waar ineens gedanst kan worden. Waar binnen vijf minuten een groepje volwassenen een lied aanheft. Waar een ‘vreemde’ zich binnen de groep nestelt en er ook thuishoort. Waar op en af voedsel wordt aangedragen, waar glazen vanzelf worden gevuld, waar gesprekken verder gaan dan doorgaans gebruikelijk is op een verjaardag. Waar het feestje altijd vanzelf blijkt te gaan.
Stress
Ik geef direct toe dat je niet bij mij moet zijn voor zo’n feestje. Ik heb een tamelijk laag stressniveau en zelfs drie kopjes koffie doen mij al verzuchten dat ik het allemaal niet kan overzien. Een cadeautje ontvangen en een bel die gaat: het is teveel voor mij. Drie bossen bloemen is to much. Honden en kinderen die gillend door het huis gaan. Iemand die een gesprek wil aanknopen: ik kan het niet aan. Alles aan mij staat op zorgen dat het feestje zo snel mogelijk is afgelopen.
Misschien dat ik juist daarom zo geniet van verjaardagen die in harmonie verlopen.
Wij en zij
Waar ik me op mijn eigen feestje helemaal los voel van de gasten, is er op dit soort feestjes geen wij en zij. Je kent ongetwijfeld de verjaardagen waar mensen niet mixen. Waar families in aparte hoeken van de kamer staan opgesteld en maar niet nader komen tot elkaar. Waar groepjes, groepjes blijven. Maar er zijn dus ook verjaardagen zoals ik beschreef. Soms blij, soms stil, maar altijd samen.
En terwijl ik dit tik, hoor ik weer een liedje voorbij komen. Dus deze is voor P en J en P.