Vroeger, en dan spreek ik over minstens dertig jaar terug, ben ik op school begonnen met een cabaretgroep. Eerst voor een voorstelling aan het einde van een jaar, na school, zijn we doorgegaan. Een gewone schoolklas van 18 jarigen, geen sterren, maar wel enthousiast en gedreven. ‘After eight’ noemden we ons. We legden dan voor een optreden het gelijknamige chocolaatje op de stoelen van het publiek.
Ik leefde voor deze groep. Het was mijn passie, mijn alles, mijn leven. Ik stond eerder op om teksten te schrijven. Ik schreef liedjes die we zonder muziek zongen. Meerstemming. Ik heb dit jaren volgehouden en ook altijd gedacht dat niets mij kon doen stoppen. Toch is het gebeurd. Zoals dingen gaan in het leven.
Nu is er Vrouw & Co, een cabaretachtig vrouwenkoor uit Zoetermeer. Een jaar of zes geleden ben ik er bij gekomen en ben ik teksten gaan schrijven. De kwaliteit van het koor is enorm vooruitgegaan doordat er harmonie is in zangstemmen en houding. En dat is terug te horen. Bij ons optreden vorige week was iedereen laaiend enthousiast. Ik niet minder. Dan word je even gedragen op alle positieve energie.
Mijn tweelingzus zei het: Goh, an, je hebt het weer terug, van toen.
En dat is zo. Als ik me hier met dezelfde energie op zou storten, kan er nog veel meer ontstaan. En kan ik misschien wel stoppen met andere tijdrovende hobbies die mij niets opleveren.
Vrouw & Co. Het bekt in mijn hoofd zo lekker.
4 reacties
Doen! Dan krijgen we meer van die leuke optredens door Vrouw & Co.
Helemaal mee eens!
Hobby’s die niets opleveren: onmiddellijk stoppen! Als ik lees hoeveel het zingen je brengt en het schrijven van teksten, is het toch zonde om door te gaan met iets waarvan je zelf constateert dat je er eigenkijk niets aan hebt.
Hobby’s die niets opleveren: onmiddellijk stoppen! Als ik lees hoeveel het zingen je brengt en het schrijven van teksten, is het toch zonde om door te gaan met iets waarvan je zelf constateert dat je er eigenkijk niets aan hebt.