Gevonden, gebeld, gesproken. De redactie van Adres onbekend liet mij weten dat het niet nodig was om naar de studio te komen want Helene en Liesbeth waren gevonden. Zij vonden het leuk dat ik op zoek was en ik kreeg via het radioprogramma het adres en telefoonnummer. Vanmorgen de stoute schoenen aangetrokken en gebeld. Die stem die opneemt… is zij het wel…
Ik zeg: ‘hoi, met Anja’ en hoor de herkenning en haal opgelucht adem. Het is de goede. Nu zit ik met een brede glimlach en een enorm tevreden gevoel dit stukje te tikken. Wat leuk om haar weer te horen, om te horen over de site van Liesbeth, om binnen no-time weer over mensen van toen te spreken. Hoe laat je weten wat er in 25 jaar gebeurd is, met jou, met je familie, met vrienden van toen. Heel langzaam denk ik. Ik ga eerst maar eens mailen. Helene is geen mailer, zegt ze, en dat vind ik niet vreemd. Zij was een mensenmens en is zo te horen, dat nog steeds. Maar we gaan elkaar horen, zien en spreken. Echt fijn.
Adres niet meer onbekend (2)
vorige blog
2 reacties
Hoi Anja, het ontroerd mij dat je zo veel moeite hebt gedaan om mij te vinden. Ik was blij verrast. Ik ben ook heel benieuwd hoe het met je is. Zo even aan de telefoon is kort maar hevig en naderhand komen er velen vragen maar ook de vele herinneringen boven drijven. Ik hoop je snel te ontmoeten. Heel veel liefs.
P.s. Ook jij de groeten Angéligue.
onwijs leuk Anja, dat je Lène gevonden hebt! En ik begrijp dat ze nog steeds samen met Liesbeth is. Goed hoor dat programma ‘adres onbekend’.
Je mag Lène ook van mij de hartelijke groeten doen en ik hoop dat jullie een mooie ontmoeting zullen hebben.