Griekenland is mijn favoriete vakantiebestemming. Ze doen alles anders dan dat wij in ons nette landje doen. Er zijn wel regels, bijvoorbeeld dat je niet mag parkeren maar niemand geeft er om.
Als vakantieganger lummel je de hele dag wat over het land, het strand, de zee. Schijnt de zon dan lummel je nog wat uitgebreider.
Leven
Als de zon ondergaat komt de Griek tot leven. Papa’s met hun kinderen zingend door de straten. Mannen die zich niet schamen om uiting te geven aan hun liefde voor het kroost. Alles wat wil rennen: honden, kinderen, katten, rent. Ze kunnen eindelijk in de zwoele avond hun energie kwijt.
Alle terrassen zijn vol met vrolijkheid en samenzijn. Ik houd er van.
Ontmoeting
In een boutique spreken we de eigenares, een jonge vrouw met een super lief, wit, klein hondje. Zelfs Zwager die niet echt om honden geeft, kriebelt haar nekkie. De vrouw vertelt over het hondje dat haar door de dagen heen helpt om door te gaan. Haar man is veertig dagen geleden bij een treinongeluk om het leven gekomen. Ze wijst naar de foto van een jonge man. Wij luisteren stil naar haar verhaal. Zij verontschuldigt zich, geniet van je vakantie, zegt ze gemeend. ‘Maar jullie vroegen naar dit speciale hondje. Ze is mijn grote troost.’
We nemen afscheid met een warme groet en gaan met kippenvel de winkel uit.
Plotseling weet ik wat mij zo aantrekt in Griekenland.
Je ziet en voelt overal de liefde. In alle vormen.