Gisteren zegt mijn stagiaire, bijna alsof ze door walging overvallen wordt: “nou ja, morgen is het
i n t e r n a t i o n a l e v r o u w e n d a g”.
Ze kijkt me aan om in mij haar grote medestander te vinden. Vanuit mijn tenen kruipt er echter een heel ander gevoel omhoog. Ik zou nu kunnen zeggen: “Je bent gezakt”.
Ik weet dat dat nou eenmaal niet kan. Maar een vrouw, een jonge vrouw, die met zo’n stem en gezicht en levensstijl zegt: ‘ik heb er nog nooit van gehoord, wat idioot’, die zou ik door elkaar willen rammelen.
Helaas vrees ik dat de helft van mijn lezers ook niet weten dat het vandaag die dag is.
Waarom erger ik me zo aan vrouwen, mensen in het algemeen, als ze dit 1) niet weten, 2) belachelijk maken. Misschien omdat ik het me al zo lang bewust ben. Het al zo lang vier. Niet omdat ik me als vrouw gediscrimeerd voel want in die positie zit ik niet maar wel omdat ik weet dat het helemaal nog niet zo lang is dat vrouwen stemrecht kregen. Dat vrouwen min of meer hetzelfde salaris krijgen voor een volkomen gelijke baan. Mijn glazen plafond heb ik bewust nooit bereikt. Maar zij die willen en het lef hebben om zich in dat wespennest te begeven: dapper.
Ik denk dat alleen mannen zich ook in stilte moeten afvragen hoe zij het vinden om een vrouwelijke baas te hebben. En vooral die mannen in topposities. Ze hoeven niet eens hardop te antwoorden, maar stilletjes in zich zelf. Ze hoeven er niet eens iets mee te doen maar een klein moment van oprechte erkenning… dat zou al heel wat zijn.
2 reacties
Ik troost me (misschien wel een beetje schuldbewust) dat ik er ook niet van op de hoogte was: nationale vrouwendag. Totdat jij mijn collega werd! We zitten in het Promo-team en konden – helaas tot voor kort – lekker periodiek bomen over welke promo-acties we konden bedenken voor onze klanten om onszelf op de kaart te zetten….complimentendag is er 1 geworden…man wat heb ik 11 etage’s mijn naaldhakken en stalpoten stukgelopen om bij iedereen met z’n allen een complimentenkaartje op het bureau neer te leggen. Vrouwendag is hem toen niet geworden, maar 8 maart is sindsdien niet meer uit mijn systeem en daarom eer ik nationale vrouwendag sindsdien elk jaar. Dan maar stilletjes en helaas geen promo’s meer…….
Even ter geruststelling: ik weet het .. en ik denk dat velen van onze generatie het weten. Ik vraag me af wie van de huidige jonge generatie nog iets weten van de Dolle Mina’s enz. uit onze jeugd. Ogenschijnlijk lijkt er veel te zijn veranderd, maar volledige emancipate is nog steeds niet bereikt.