Moet niet gekker worden, dat de titel de datum van de dag is. Wordt ook niet gekker. 14 april was / is de verjaardag van mijn vader. Als iemand overleden is spreek je dan over ‘was jarig’ of ‘is jarig’?
Ik houd het er maar op dat 14 april altijd blijft bestaan en zo ook de verjaardag van mijn vader. Hij is nu bijna vier jaar dood. Als ik naar zijn foto kijk dan zie ik een gezonde man, pezig, grappig, streng. Niet de vader van die laatste jaren staat op de foto maar een vader uit betere tijden. Ik ben ook blij dat dat beeld steeds vaker het beeld is dat ik op mijn netvlies heb.
Stel je voor dat die hemel bestaat. Dan is er vandaag een aardig feestje aan de gang. Zijn zus is er nu ook sinds een paar weken. Zijn hele familie behalve 1 zus die het zwaar heeft vandaag, denk ik.
Vandaag geloof ik in de hemel. En dat er gedronken wordt.
5 reacties
En op 13 april waren we allemaal bij elkaar. Een fijne avond, maar wat een verschil met de eerste nichtenavonden.
We hebben allemaal enkele littekens erbij en hoewel het heus gezellig was,heb ik ze allemaal gezien.
Dag lieve nichtjes en tantes. Wat hou ik toch veel van jullie!
xxx
Wat vliegt de tijd voorbij. Het ergste vind ik dat het vaak zo moeilijk is om je te herinneren hoe hij was en hoe zijn stem ook alweer klonk. Maar dan is daar ineens ons lieve broertje die steeds meer de ondeugende trekjes van papa krijgt. En ja, dan weet ik het weer. De zieke papa naar de achtergrond en de man die hij was komt weer naar boven.
Gefeliciteerd papa, we nemen er één en misschien wel twee!
Ik denk bij 14 april altijd aan de 14 april van 6 jaar geleden. Mariska lag in het ziekenhuis, het ging héél slecht met opa en ik was net begonnen met een nieuwe baan waarvan ik na twee dagen al wist dat ik er niet op mijn plek zat. Die dag heb ik al grotendeels afscheid genomen van opa. Hij heeft het hierna nog twee jaar volgehouden, Maris is snel opgeknapt en ik heb nu een baan waarvan ik toen alleen kon dromen.
Ook ik denk niet vaak meer aan de zwakke, emotionele man waarvan ik afscheid heb genomen, maar de opa die hij ‘vroeger’ was, die ineens een por in je zij gaf, in je knieën kneep als je naast hem zat en altijd druk aan het klussen was.
Ze zullen vast vaak genoeg even naar beneden spieken, om te kijken hoe het met iedereen gaat! Ze zullen inderdaad trots zijn!
sterkte vandaag!!
en ik durf te wedden dat opa en natuurlijk ook oma, trots zijn op wat ze hebben achtergelaten!