Bijna zou ik wensen dat vandaag het referendum werd gehouden in plaats van op 6 april. Omdat we dan allemaal zeker weten dat het een grote grap is. Een misplaatste grap natuurlijk maar op 1 april mag dat.
Wat is er waar? Oekraïne gebruikt voor hele andere doeleinden dan recht op democratie en meedoen met belangrijke Europese beslissingen? Als we het nieuws moeten geloven dan heeft GeenStijl handig ingespeeld op onze mogelijkheden om een stem te laten horen en was het eerder toeval dat Oekraïne het gelukkige onderwerp werd voor dit referendum. Had het net zo goed de ‘maat van saucijsjes’ kunnen zijn om maar eens iets te noemen.
Handig om in te spelen op het gemoed van ons klagerige volkje dat momenteel overal ‘nee’ op zegt. Zo zat zijn we het gelieg, gekonkel en de besluiteloosheid van onze grote mijnheren en mevrouwen politici dat we ‘nee’ zeggen tegen alles. Zo bang zijn we om te verliezen wat we hebben. Voor de bom die gaat vallen. Klaar met een Rutte die zegt dat de onderste steen boven moet komen. De onderste steen… daar moet je voor graven en het liefst poetsen we alles aan de oppervlakte schoon. Eigen straatje schoon. Eigen straat eerst.
En nu mogen politici ons de hele week vervelen met waarom we ‘ja’ of ‘nee’ moeten stemmen. En het heeft geen zin. Er is geen ruimte voor ‘ja’ tegen wat dan ook. Kosten van deze opera in vier bedrijven? Veertig miljoen. Veertigduizend euro om je kont af te vegen met gesubsidieerd ‘nee-toilet-papier’.
En wat als men straks ‘nee’ zegt. Nou, dan helemaal niks. Dan mag onze regering nog steeds gewoon ‘ja’ zeggen. Veertig miljoen voor misplaatste democratie terwijl alles wat we willen: een aai over onze bol. Een papa die zegt dat het goed gaat komen met ons. Een mama die haar armen spreidt en zegt: ‘kom maar, hier ben je veilig’. En dat er ruimte in die armen is voor iedereen.
Het zou nu toch duidelijk moeten zijn voor een Samsom, een Rutte, een Wilders? Hoor eens hoe hard we ‘nee’ roepen. Niet tegen Oekraïne maar tegen de angst.
Boze kinderen en boze volwassenen kan je beter niet teveel vragen. Je stelt gerust door de waarheid te vertellen, dat je het ook niet weet maar dat je er wel altijd zal zijn. Hoe dan ook.